تصویب دوباره قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران و بازگشت تحریمهای بینالمللی، تنها به معنای محدودیتهای اقتصادی و تجاری نیست؛ بلکه ابعادی فراتر از سیاست و اقتصاد دارد و زندگی روزمره میلیونها ایرانی را تحتتأثیر قرار میدهد. یکی از مهمترین پیامدهای چنین شرایطی، افزایش تمایل به مهاجرت است.
وقتی اقتصاد یک کشور تحت فشار شدید قرار میگیرد، آینده شغلی، سطح رفاه و امنیت اجتماعی مردم نیز مبهم میشود. در چنین فضایی، بسیاری از خانوادهها به مهاجرت بهعنوان راهی برای فرار از بحران یا ساختن آیندهای بهتر نگاه میکنند. برای جوانان و نخبگان علمی، تشدید تحریمها به معنای کاهش دسترسی به فرصتهای جهانی و در نتیجه، افزایش انگیزه برای ترک کشور است.
در این مقاله از ایمیگو بررسی میکنیم که تاثیر تصویب قطعنامه علیه ایران در مهاجرت چیست، چگونه بازگشت تحریمها میتواند به موج تازهای از مهاجرت ایرانیان منجر شود، چه گروههایی بیش از همه تحتتأثیر قرار میگیرند و مقصدهای محبوب ایرانیان در این شرایط کدام کشورها خواهند بود.
تصویب قطعنامههای بینالمللی علیه ایران و بازگشت تحریمها فشار اقتصادی شدیدی بر جامعه وارد کرده است که یکی از پیامدهای مستقیم آن افزایش انگیزه برای مهاجرت است. محدودیتهای مالی، کاهش ارزش پول، تورم بالا و رکود اقتصادی باعث شده فرصتهای شغلی برای نیروهای متخصص و ماهر به شدت کاهش یابد. این شرایط، بهویژه برای نخبگان علمی، مهندسان، پزشکان و کارشناسان حوزه فناوری، که امکان ادامه فعالیت حرفهای و رشد شغلی در ایران را ندارند، به عاملی تعیینکننده برای برنامهریزی مهاجرت کاری تبدیل شده است. بسیاری از این افراد به دنبال پیدا کردن کار در کشورهای با اقتصاد پایدار و فرصتهای شغلی بهتر هستند تا بتوانند تخصص خود را به شکلی ارزشمند به کار گیرند و زندگی پایدار و آیندهای امن برای خود و خانوادهشان بسازند.
بازگشت تحریمها علاوه بر کاهش فرصتهای شغلی، فشار اقتصادی و کاهش رفاه را به خانوادهها تحمیل میکند و موجی از مهاجرت خانوادگی ایجاد میکند. وقتی قدرت خرید کاهش مییابد، دسترسی به خدمات و امکانات اولیه محدود میشود و آینده فرزندان و جوانان نامطمئن به نظر میرسد، خانوادهها به مهاجرت به کشورهای با ثبات اقتصادی و فرصتهای بهتر برای زندگی و کار فکر میکنند. این امر باعث میشود حتی افرادی که پیشتر قصد خروج نداشتند، به دنبال مسیرهای قانونی مهاجرت یا برنامهریزی برای زندگی در خارج از کشور باشند.
ابعاد روانی و اجتماعی تحریمها نیز نقش مهمی در افزایش مهاجرت دارد. ناامیدی، احساس بیثباتی و فقدان چشمانداز روشن باعث میشود بسیاری از جوانان و نخبگان جامعه ایران تصمیم بگیرند تا آینده خود را در محیطی امنتر و با فرصتهای شغلی واقعی بسازند. این روند خروج نخبگان و نیروهای ماهر نه تنها میتواند ظرفیت توسعه کشور را کاهش دهد، بلکه ساختار جمعیتی و بازار کار ایران را نیز در سالهای آینده تحت تأثیر قرار میدهد. در نهایت، تصویب قطعنامهها و تشدید تحریمها به عنوان محرکی جدی، روند مهاجرت کاری و خانوادگی ایرانیان را سرعت میبخشد و تغییرات عمیقی در جامعه ایجاد میکند.
بازگشت تحریمها میتواند به موج تازهای از مهاجرت ایرانیان منجر شود به چند دلیل اقتصادی، اجتماعی و روانی که همه دست به دست هم میدهند:
گروههایی که بیش از همه تحت تأثیر تصویب قطعنامهها و بازگشت تحریمها قرار میگیرند را میتوان در چند دسته اصلی بررسی کرد:
تحت تاثیر تصویب قطعنامه علیه ایران در مهاجرت در شرایط بازگشت تحریمها و فشار اقتصادی، مقصدهای محبوب ایرانیان برای مهاجرت معمولاً کشورهایی هستند که هم فرصتهای شغلی و اقتصادی گسترده دارند، هم امنیت و رفاه اجتماعی بالاتری ارائه میدهند و هم مسیرهای مهاجرت قانونی و شفاف دارند. این کشورها را میتوان در چند دسته اصلی بررسی کرد:
کشورهای اروپایی:
در بررسی تاثیر تصویب قطعنامهها علیه ایران بر موج مهاجرت، یکی از مهمترین انگیزههای مهاجران، جستجو برای آیندهای اقتصادی پایدارتر است. این قطعنامهها میتوانند به طور مستقیم بر اقتصاد ایران و فرصتهای شغلی تأثیر بگذارند، که همین امر، افراد را به سمت کشورهای با اقتصاد قویتر سوق میدهد. برای کسانی که به دنبال مقصدی با اقتصاد پویا و باثبات در اروپا هستند، شناخت کشورهای پیشرو در این زمینه ضروری است. برای آشنایی با بهترین کشورها از نظر اقتصادی در اروپا، میتوانید به مقاله «بهترین کشورهای اروپایی در حوزه اقتصاد» مراجعه کنید. این مقاله به شما کمک میکند تا با معیارهای اقتصادی و فرصتهای موجود در این کشورها بیشتر آشنا شوید.
کشورهای آمریکای شمالی:
کشورهای آسیایی با اقتصاد پایدار:
بازگشت تحریمها و تصویب قطعنامههای بینالمللی علیه ایران فشار اقتصادی، اجتماعی و روانی گستردهای بر جامعه وارد میکند که پیامد مستقیم آن افزایش موج مهاجرت ایرانیان است. گروههای تحت تأثیر این شرایط شامل نخبگان و متخصصان حرفهای، جوانان و فارغالتحصیلان، خانوادهها و فعالان اقتصادی هستند که فرصتهای شغلی، رفاه مالی و آیندهای مطمئن برای خود و فرزندانشان محدود شده میبینند. محدودیتهای اقتصادی و کاهش قدرت خرید، همراه با رکود بازار کار و نبود چشمانداز روشن، انگیزه خروج از کشور را برای این گروهها افزایش میدهد و بسیاری به دنبال مهاجرت کاری، خانوادگی یا حتی مهاجرت نیمهقانونی هستند.
تاثیر تصویب قطعنامه علیه ایران در مهاجرت وجود دارد. زیرا مهاجرت در این شرایط به یک راهحل برای حفظ امنیت اقتصادی و اجتماعی، استفاده از مهارتها و تخصصها و تضمین آینده فرزندان تبدیل میشود. فشارهای ناشی از تحریمها باعث میشود افراد مسیرهای قانونی و غیرقانونی مهاجرت را بررسی کنند و برنامهریزی برای زندگی در کشورهایی با ثبات اقتصادی و فرصتهای شغلی واقعی را در اولویت قرار دهند. این روند نه تنها باعث خروج نخبگان و نیروهای ماهر میشود، بلکه میتواند تغییرات بلندمدت در ساختار جمعیتی و بازار کار ایران ایجاد کرده و ظرفیت توسعه کشور را کاهش دهد.