ایمیگو

ثروتمندترین کشور جهان

نویسنده: فرزانه
تاریخ بروزرسانی:۱۰ مرداد ۱۴۰۴
Location
زمان مطالعه:28 دقیقه

ثروت یک کشور تنها به میزان تولید ناخالص داخلی آن خلاصه نمی شود بلکه عوامل متعددی مانند استاندارد زندگی، قدرت خرید مردم، وضعیت سرمایه گذاری و منابع طبیعی نیز در این رتبه بندی تأثیرگذار هستند. بسیاری از کشورهایی که در لیست ثروتمندترین کشورهای جهان قرار دارند، مساحت کمی دارند اما اقتصاد آن ها در مقایسه با جمعیتشان بسیار قوی است.

فرم مشاوره رایگان

تولید ناخالص داخلی سرانه لوکزامبورگ در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۲۰ هزار دلار تخمین زده می شود. این رقم تقریباً ۶۰۰ درصد از میانگین جهانی (حدود ۲۰ هزار دلار) است که سطح درآمد بسیار بالای آن را نشان می دهد. درآمد سرانه لوکزامبورگ تقریباً ۲۵۰ درصد بیشتر از میانگین اتحادیه اروپا است که نشان دهنده عملکرد اقتصادی قوی این کشور در مقایسه با همسایگانش است.

برای سال ۲۰۲۴، رشد واقعی تولید ناخالص داخلی لوکزامبورگ حدود ۲.۰ درصد پیش بینی می شود که اندکی بیشتر از میانگین رشد منطقه یورو یعنی حدود ۱.۵ درصد است.

در این مقاله از ایمیگو، به بررسی معیارهای انتخاب ثروتمندترین کشورها و معرفی ۱۰ کشور برتر از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه (GDP per capita) و قدرت خرید می پردازیم.

10 تا از ثروتمندترین کشورهای جهان در یک نگاه

رتبه کشور GDP سرانه (دلار – ۲۰۲۵) جمعیت (میلیون نفر) دلایل اصلی ثروت
1 لوکزامبورگ 143,740 0.67 سیستم مالی قوی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی، مالیات پایین
2 لیختن‌اشتاین 169,260 0.039 صنعت بانکداری، معافیت‌های مالیاتی، اقتصاد پایدار
3 سنگاپور 133,740 5.7 تجارت آزاد، فناوری پیشرفته، قطب مالی جهانی
4 ایرلند 133,900 5.3 جذب شرکت‌های چندملیتی، مالیات پایین، نوآوری
5 قطر 112,280 2.8 ذخایر عظیم گاز و نفت، سرمایه‌گذاری دولتی
6 سوئیس 91,930 8.8 بانکداری، صادرات دارویی، ثبات اقتصادی
7 امارات متحده عربی 96,850 10 نفت، تجارت جهانی، گردشگری لوکس
8 نروژ 82,830 5.3 نفت و گاز، صندوق ذخیره ارزی، رفاه اجتماعی
9 ایالات متحده آمریکا 85,370 331 بزرگ‌ترین اقتصاد جهان، فناوری، بازارهای مالی
10 سن مارینو 86,990 0.034 گردشگری، بانکداری، مالیات پایین

نگاهی به پولدار ترین کشور جهان از نگاه worldatlas

رتبه کشور تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP)
۱ سنگاپور ۱۵۶,۷۵۵ دلار
۲ لوکزامبورگ ۱۵۲,۹۱۵ دلار
۳ ایرلند ۱۳۴,۰۰۰ دلار
۴ قطر ۱۲۱,۶۰۵ دلار
۵ نروژ ۱۰۷,۸۹۲ دلار
۶ سوئیس ۹۷,۵۸۱ دلار
۷ برونئی دارالسلام ۹۵,۷۵۸ دلار
۸ گویان ۹۴,۲۵۸ دلار
۹ ایالات متحده ۸۹,۱۰۵ دلار
۱۰ دانمارک ۸۸,۹۳۴ دلار

worldatlas

معیار سنجش ثروت کشورها چیست؟

ثروتمند بودن یک کشور به عوامل مختلفی بستگی دارد. مهم ترین معیارهای سنجش ثروت کشورها شامل موارد زیر است:

۱. تولید ناخالص داخلی (GDP)

تولید ناخالص داخلی (Gross Domestic Product) مجموع ارزش تمامی کالاها و خدمات تولید شده در داخل یک کشور در طول یک سال است. این شاخص نشان دهنده اندازه کلی اقتصاد یک کشور است.

۲. تولید ناخالص داخلی سرانه (GDP per capita)

برای درک بهتر سطح ثروت مردم یک کشور، GDP سرانه محاسبه می شود. این شاخص از تقسیم GDP کل کشور بر جمعیت آن به دست می آید. کشورهای کوچک اما متمرکز، معمولاً در این رتبه بندی در صدر قرار دارند.

۳. شاخص برابری قدرت خرید (PPP)

قدرت خرید مردم یک کشور را نسبت به هزینه های زندگی و قیمت کالاها و خدمات مقایسه می کند. این شاخص نشان می دهد که مردم یک کشور با درآمد خود چقدر می توانند کالا و خدمات بخرند.

۴. شاخص توسعه انسانی (HDI)

شاخص توسعه انسانی ترکیبی از سه معیار اصلی است:

  • درآمد سرانه
  • امید به زندگی
  • سطح تحصیلات

نکته: کشورهایی که HDI بالاتری دارند، از کیفیت زندگی بهتری برخوردارند.

۵. نرخ بیکاری و فقر

کشوری که ثروتمند محسوب می شود، معمولاً نرخ بیکاری پایین و سطح فقر بسیار کمی دارد.

۶. منابع طبیعی و اقتصادی

برخی کشورها به واسطه ذخایر عظیم نفت، گاز و مواد معدنی، به ثروت زیادی دست یافته اند. کشورهایی مانند قطر و نروژ از این طریق ثروتمند شده اند.

معرفی ثروتمندترین کشورهای جهان

لوکزامبورگ (Luxembourg)

کشور لوکزامبورگ در صدر فهرست ثروتمندترین کشورهای جهان قرار دارد و دلیل اصلی آن، اقتصاد کوچک اما بسیار قدرتمندش است. این کشور اروپایی با جمعیتی حدود ۶۷۰ هزار نفر، دارای یکی از بالاترین استانداردهای زندگی در جهان است.

بخش خدمات مالی، محرک اصلی ثروت لوکزامبورگ است و حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد که تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از سهم میانگین اتحادیه اروپا از این بخش یعنی حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد است.

لوکزامبورگ به عنوان قطب مالی اروپا شناخته می شود و تعداد زیادی از موسسات بانکی، شرکت های سرمایه گذاری و دفاتر مرکزی شرکت های چندملیتی را در خود جای داده است. سیاست های مالیاتی انعطاف پذیر این کشور موجب شده بسیاری از شرکت های بین المللی از جمله آمازون و اسکایپ دفاتر خود را به آنجا منتقل کنند.

در کنار بخش بانکی، بخش های دیگری مانند فناوری اطلاعات، تولید صنعتی و تجارت نیز در اقتصاد لوکزامبورگ نقش بسزایی دارند. علاوه بر این، دولت این کشور با ارائه خدمات اجتماعی و رفاهی گسترده، یکی از پایین ترین نرخ های بیکاری را در اروپا دارد.

لیختن اشتاین (Liechtenstein)

لیختن اشتاین یکی دیگر از کشورهای کوچک اما فوق العاده ثروتمند جهان است که بین سوئیس و اتریش قرار دارد. این کشور تنها ۳۹ هزار نفر جمعیت دارد اما درآمد سرانه بسیار بالایی را ثبت کرده است. اقتصاد این کشور به شدت وابسته به بانکداری، بیمه و جذب سرمایه های خارجی است.

تا مدت ها لیختن اشتاین یکی از بهشت های مالیاتی شناخته می شد اما در سال های اخیر سیاست های مالیاتی خود را اصلاح کرده است تا شفافیت مالی بیشتری داشته باشد.

با این حال همچنان بسیاری از سرمایه گذاران و شرکت های ثروتمند، این کشور را به عنوان مکانی برای ذخیره دارایی های خود انتخاب می کنند. علاوه بر این، لیختن اشتاین دارای صنایع تولیدی و مهندسی پیشرفته است که در صادرات فناوری های صنعتی نقش مهمی ایفا می کنند.

سنگاپور (Singapore)

از زمان استقلال در سال ۱۹۶۵، سنگاپور از کشوری با درآمد پایین به یک کشور با درآمد بالا تبدیل شده و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی آن به‌طور متوسط حدود ۷٪ در سال بوده است.

سنگاپور یکی از موفق ترین کشورهای آسیایی در زمینه اقتصادی است که توانسته بدون داشتن منابع طبیعی به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل شود. این کشور که در جنوب شرقی آسیا واقع شده، دارای اقتصاد مبتنی بر تجارت، فناوری و خدمات مالی است.

سنگاپور یکی از بزرگ ترین مراکز مالی جهان محسوب می شود و تعداد زیادی از شرکت های چندملیتی در آن حضور دارند. معافیت های مالیاتی و سیاست های حمایتی دولت از کسب و کارها موجب شده تا کارآفرینان و سرمایه گذاران زیادی به این کشور جذب شوند.

علاوه بر این بندر سنگاپور یکی از پررونق ترین بنادر تجاری در جهان است که نقش کلیدی در رشد اقتصادی این کشور ایفا می کند. همچنین سنگاپور دارای یکی از بالاترین استانداردهای آموزشی و رفاهی در جهان است که باعث شده نیروی کار ماهری در این کشور پرورش یابد.

این رشد ابتدا با صنعتی‌سازی سریع و تولید تقویت شد و همچنان، همراه با بخش خدمات، یکی از محرک‌های اصلی اقتصاد است. در سال ۲۰۲۳، اقتصاد سنگاپور ۱.۱٪ رشد کرد، که عمدتاً به دلیل بخش‌های ساخت‌وساز و خدماتی مانند اقامت و ارتباطات بود. «طرح سبز سنگاپور ۲۰۳۰» برای ترویج توسعه پایدار و دستیابی به انتشار صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ راه‌اندازی شده است. سنگاپور همچنین در توسعه سرمایه انسانی پیشرو است و در شاخص سرمایه انسانی بانک جهانی در سال ۲۰۲۰ رتبه اول را کسب کرده است. تعهد دولت شامل ابتکاراتی مانند SkillsFuture است که انطباق‌پذیری و توسعه مهارت‌های نیروی کار را تقویت می‌کند.

ایرلند (Ireland)

اصطلاح «ببر سلتیک» به دوره رونق اقتصادی ایرلند بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ اشاره دارد، زمانی که تولید ناخالص داخلی این کشور به‌طور چشمگیری رشد کرد و ایرلند از یکی از فقیرترین کشورهای اروپا به یکی از ثروتمندترین‌ها تبدیل شد. در این دوره، میانگین نرخ رشد سالانه تولید ناخالص داخلی از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ به ۹.۴٪ رسید.

عوامل کلیدی موفقیت ایرلند شامل مالیات پایین شرکتی، سرمایه‌گذاری خارجی، رشد اقتصادی ایالات متحده، عضویت در اتحادیه اروپا و مشارکت‌های اجتماعی بود. در این زمان، ایرلند به دلیل عضویت در اتحادیه اروپا، مالیات‌های پایین و نیروی کار ماهر و انگلیسی‌زبان، سرمایه‌گذاری‌های خارجی قابل‌توجهی از شرکت‌های بزرگ آمریکایی جذب کرد. اقتصاد این کشور به‌طور قابل‌توجهی متنوع شد و شاهد توسعه چشمگیر در بخش‌های فناوری اطلاعات، داروسازی و خدمات مالی بود. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی در آموزش انجام شد که مهارت‌های نیروی کار را تقویت کرد و به رشد اقتصادی کشور کمک کرد.

این دوره تحول‌ آفرین در تاریخ ایرلند همچنین با افزایش چشمگیر در توسعه زیرساخت‌ها و مسکن، با حمایت مالی اتحادیه اروپا و یکپارچگی اقتصادی جهانی، مشخص می‌شود.

ایرلند یکی از سریع ترین رشد های اقتصادی در اروپا را داشته و امروزه به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل شده است.

شرکت های بزرگی مانند اپل، گوگل، فیس بوک و مایکروسافت دفاتر اروپایی خود را در ایرلند مستقر کرده اند که همین موضوع موجب رشد اقتصادی قابل توجه این کشور شده است. ایرلند با داشتن سیاست های تجاری باز و زیرساخت های فناوری پیشرفته، به یکی از قطب های فناوری و نوآوری در اروپا تبدیل شده است.

علاوه بر این، استاندارد بالای زندگی، خدمات اجتماعی قوی و نرخ پایین بیکاری از دیگر عواملی هستند که به ثروت این کشور افزوده اند.

قطر (Qatar)

اقتصاد قطر رشد و ثبات قابل‌توجهی را نشان می‌دهد که عمدتاً ناشی از ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی این کشور است. این منابع بیش از ۷۰٪ درآمد دولت، بیش از ۶۰٪ تولید ناخالص داخلی و حدود ۸۵٪ درآمد صادراتی را تشکیل می‌دهند.

قطر یکی از غنی ترین کشورهای خاورمیانه و جهان است که ثروت خود را مدیون ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی می داند. این کشور با جمعیت اندک خود، دارای یکی از بالاترین درآمدهای سرانه در جهان است.

قطر سومین ذخایر گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد و صادرات این منبع ارزشمند، پایه اصلی اقتصاد این کشور را تشکیل می دهد. علاوه بر این، دولت قطر در سال های اخیر سرمایه گذاری گسترده ای در بخش های زیرساختی، گردشگری و ورزش انجام داده است.

میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ یکی از بزرگ ترین پروژه های این کشور بود که تأثیر مثبتی بر اقتصاد و زیرساخت های آن گذاشت. همچنین قطر یکی از پایین ترین نرخ های مالیاتی را در جهان دارد که موجب جذب سرمایه گذاران خارجی شده است.

سوئیس (Switzerland)

سوئیس، که به دلیل ثروت و استاندارد بالای زندگی شهرت دارد، نماد شکوفایی اقتصادی است. این کشور میزبان ۸۰۰,۰۰۰ میلیونر است و با تنها ۰.۱٪ از جمعیت جهان، ۱.۷٪ از ثروتمندترین افراد دنیا را در خود جای داده است.

سوئیس از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم به یکی از اولین کشورهای صنعتی تبدیل شد که منجر به رشد اقتصادی قابل‌توجهی با صنایع کلیدی مانند داروسازی، ماشین‌آلات و مواد شیمیایی گردید. استراتژی این کشور در ترویج تولید داخلی به جای واردات ارزان‌تر، پایه موفقیت اقتصادی آن را تشکیل داده است، هرچند این امر به هزینه‌های بالای زندگی منجر شده است.

سوئیس همواره به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در زمینه بانکداری، بیمه و اقتصاد پایدار شناخته می شود. این کشور اروپایی با داشتن اقتصاد متنوع و پویا، همواره در بین ثروتمندترین کشورهای جهان قرار داشته است.

سوئیس به دلیل قوانین مالی سختگیرانه و رازداری بانکی، یکی از محبوب ترین مقاصد برای سپرده گذاری و سرمایه گذاری محسوب می شود. این کشور همچنین در زمینه تولید دارو، صادرات فلزات گران بها، ساعت های لوکس و تجهیزات صنعتی فعالیت گسترده ای دارد.

علاوه بر این، کیفیت بالای زندگی، خدمات رفاهی گسترده و نرخ پایین بیکاری، سوئیس را به یکی از بهترین کشورهای جهان برای زندگی و کار تبدیل کرده است.

برونئی – تولید ناخالص داخلی سرانه (برابری قدرت خرید): ۹۵,۷۵۸ دلار

اقتصاد برونئی به شدت به بخش‌های نفت و گاز طبیعی وابسته است که صادرات را تحت سلطه خود دارند و نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی این کشور ایفا می‌کنند. در سال ۲۰۲۵، تولید ناخالص داخلی برونئی به‌صورت اسمی حدود ۱۶ میلیارد دلار برآورد شده است. با جمعیتی کمی کمتر از ۴۵۹,۰۰۰ نفر، این کشور از تولید ناخالص داخلی سرانه بالایی برخوردار است و در رتبه ۳۲ جهان به‌صورت اسمی و رتبه ۷ بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) قرار دارد. اقتصاد برونئی از پیش‌بینی‌های رشد پایدار بهره‌مند است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۶ به ۲.۶٪ افزایش یابد. سلامت مالی این کشور همچنین با نداشتن بدهی خارجی و بدهی دولتی تنها ۲.۳٪ از تولید ناخالص داخلی تقویت می‌شود.

برونئی سومین تولیدکننده بزرگ نفت در آسیای جنوب شرقی و صادرکننده قابل‌توجه گاز طبیعی مایع، عمدتاً به ژاپن و کره، است. با وجود ثروت خود، برونئی به دلیل وابستگی اقتصادی به نفت و گاز با چالش‌هایی مواجه است که تلاش‌هایی برای تنوع‌بخشی اقتصادی را به دنبال داشته است. این تلاش‌ها شامل ترویج سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه بخش‌هایی مانند کشاورزی، آبزی‌پروری و پتروشیمی است، که نمونه‌هایی از آن شامل مرکز پتروشیمی SPARK و ابتکاراتی مانند برند حلال برونئی برای ورود به بازارهای جهانی مسلمانان است. با این حال، این کشور همچنان با پیامدهای نوسانات قیمت نفت و سطح تولید دست‌وپنجه نرم می‌کند.

گویان – تولید ناخالص داخلی سرانه (برابری قدرت خرید): ۹۴,۲۵۸ دلار

اقتصاد گویان به‌ویژه از زمان کشف ذخایر عظیم نفت فراساحلی در سال ۲۰۱۵، تحول چشمگیری را تجربه کرده است. تا سال ۲۰۲۵، تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور به ۹۴,۲۵۸ دلار (PPP) رسید، با میانگین نرخ رشد ۴.۲٪ در دهه گذشته. بهره‌برداری از نفت، محرک این رشد بوده و گویان را با رشد ۱۹.۹٪ تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۱ به یکی از سریع‌ترین اقتصادهای در حال رشد جهان تبدیل کرده است.

دولت به‌طور راهبردی نقش خود را در اقتصاد کاهش داده و سرمایه‌گذاری خارجی و خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی، از جمله در صنایع چوب، برنج و ماهیگیری را تشویق کرده است. اصلاحات مالیاتی و بهبود قوانین برای استخراج معدن و اکتشاف نفت، ثبات اقتصادی و جذابیت برای سرمایه‌گذاری خارجی را تقویت کرده است.

با وجود این پیشرفت‌ها، گویان با چالش‌هایی مانند بدهی سنگین مواجه است که از طریق مذاکرات بین‌المللی مانند ابتکار HIPC به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است. اقتصاد این کشور همچنان به شدت به بخش‌های اولیه خود، یعنی کشاورزی و معدن، وابسته است، اما رشد نوظهور در تولید نفت، چشم‌انداز اقتصادی آن را بازتعریف می‌کند. تا سال ۲۰۲۴، تولید نفت به حدود ۶۴۵,۰۰۰ بشکه در روز رسید که به‌طور قابل‌توجهی تولید ناخالص داخلی را افزایش داد و مسیری برای گسترش مداوم تولید نفت ایجاد کرد. در حال حاضر، رشد آینده گویان به شدت تحت تأثیر بخش روبه‌رشد نفت خود قرار دارد که تنوع اقتصادی و چالش‌های احتمالی پایداری را به همراه خواهد داشت.

دانمارک – تولید ناخالص داخلی سرانه (برابری قدرت خرید): ۸۸,۹۳۴ دلار

دانمارک، اقتصادی پیشرفته با درآمد بالا، به بخش خدمات وابسته است که ۸۰٪ از اشتغال را تشکیل می‌دهد، در حالی که تولید حدود ۱۱٪ را به خود اختصاص داده است. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۵ به‌صورت اسمی ۴۴۹ میلیارد دلار و بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) ۵۳۳ میلیارد دلار است. تولید ناخالص داخلی سرانه قوی ۷۵,۰۰۰ دلار (اسمی) و ۸۸,۹۳۴ دلار (PPP) دانمارک را در رتبه‌های بالای جهانی قرار داده است. دانمارک از مدل نوردیک پیروی می‌کند که با مالیات‌های بالا و خدمات گسترده دولتی مشخص می‌شود و چارچوب قوی تأمین اجتماعی را حفظ می‌کند که حدود ۲۶.۲٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد.

اقتصاد دانمارک به‌طور قابل‌توجهی پایدار است و دارای ضریب جینی پایین و شاخص توسعه انسانی بالا است. با وجود عدم پذیرش یورو، دانمارک سیستم نرخ ارز ثابت را حفظ کرده است. اقتصاد این کشور همچنین با نرخ بیکاری پایین و نرخ مشارکت بالای نیروی کار، به‌ویژه در میان زنان، مشخص می‌شود. سیاست‌های فعال بازار کار، با تمرکز بر کاهش بیکاری جوانان و افزایش آمادگی شغلی، نقش مهمی ایفا می‌کنند.

تجارت برای دانمارک حیاتی است و صادرات قابل‌توجهی شامل توربین‌های بادی و داروسازی دارد. این کشور در طول قرن‌ها از کشاورزی به اقتصادی مبتنی بر خدمات گذار کرده و امروزه با صنایع پیشرفته و تأکید قوی بر انرژی تجدیدپذیر، به‌ویژه نیروی بادی، شناخته می‌شود. سیاست‌های مالی دانمارک به سمت پایداری بلندمدت هدایت شده و به چالش‌های اقتصادی آینده ناشی از تغییرات جمعیتی توجه دارد

امارات متحده عربی (United Arab Emirates)

امارات متحده عربی یکی از کشورهای ثروتمند خاورمیانه است که اقتصاد آن بر پایه منابع نفت و گاز شکل گرفته است. این کشور در دهه های اخیر سرمایه گذاری زیادی در بخش های گردشگری، تجارت و فناوری انجام داده و امروزه یکی از مراکز مالی و تجاری مهم در جهان محسوب می شود.

مهاجرت به امارات  که به عنوان قلب اقتصادی، به یکی از جذاب ترین مقاصد برای سرمایه گذاران و کارآفرینان تبدیل شده است. این کشور با ایجاد مناطق آزاد تجاری، قوانین مالیاتی جذاب و توسعه زیرساخت های مدرن، موفق شده است تا جایگاه خود را در بین ثروتمندترین کشورهای جهان حفظ کند.

نروژ (Norway)

نروژ یکی از کشورهایی است که به لطف منابع غنی نفت و گاز دریای شمال به ثروت فراوانی دست یافته است. این کشور یکی از بزرگ ترین صندوق های ذخیره ارزی جهان را دارد که موجب ثبات اقتصادی آن شده است.

نروژ علاوه بر نفت، در زمینه شیلات، تولید انرژی های تجدیدپذیر و فناوری های صنعتی نیز فعالیت گسترده ای دارد. این کشور دارای یکی از بالاترین استانداردهای زندگی در جهان است و برنامه های رفاهی گسترده ای را برای شهروندان خود ارائه می دهد.

ایالات متحده آمریکا (United States of America)

ایالات متحده در سال ۲۰۲۵ با تولید ناخالص داخلی اسمی ۳۰.۳۳۷ تریلیون دلار، جایگاه خود را به‌عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد جهان حفظ کرده و تولید ناخالص داخلی بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) نیز ۳۰.۵۱ تریلیون دلار است. این کشور در رتبه‌بندی اسمی در جایگاه اول و در رتبه‌بندی PPP در جایگاه دوم جهان قرار دارد. اقتصاد این کشور رشد پایدار تولید ناخالص داخلی را نشان می‌دهد و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۵ رشد ۲.۷ درصدی داشته باشد. تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور با رقم چشمگیر ۸۹,۱۰۵ دلار (چه به‌صورت اسمی و چه بر اساس PPP) در رتبه‌های ۷ و ۹ جهانی قرار دارد.

بخش خدمات، که ۸۰.۲٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، جزء کلیدی اقتصاد ایالات متحده است و بخش‌های صنعت (۱۸.۹٪) و کشاورزی (۰.۹٪) نیز نقش‌های مهمی ایفا می‌کنند. نرخ تورم این کشور در سال ۲۰۲۴ با ۲.۹٪ نسبتاً پایدار است و کاهش جمعیت زیر خط فقر نشان‌دهنده کاهش نابرابری درآمدی است.

ایالات متحده در نوآوری و فناوری پیشتاز است و صنایع اصلی آن شامل فناوری پیشرفته، نفت، فولاد، خودروسازی، هوافضا و مخابرات می‌شود. این کشور همچنان مرکز مهمی برای پیشرفت‌های مالی و فناوری است و نیویورک به‌عنوان مرکز اصلی فین‌تک و مالی جهان شناخته می‌شود.

بازار کار این کشور قوی است و نرخ اشتغال در سال ۲۰۲۴ به ۶۲.۶٪ و نرخ بیکاری تا فوریه ۲۰۲۵ به ۴.۱٪ رسیده است. میانگین حقوق ناخالص ماهانه در سال ۲۰۲۳، ۵,۶۰۵ دلار گزارش شده است. ایالات متحده همچنین در صادرات فناوری پیشرفته پیشرو است و جایگاه غالبی در امور مالی جهانی و سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر حفظ کرده است که جایگاه اقتصادی آن را در صحنه جهانی بیش از پیش تقویت می‌کند.

ایالات متحده آمریکا به عنوان بزرگ ترین اقتصاد جهان، همواره در بین ثروتمندترین کشورهای دنیا قرار دارد. این کشور دارای متنوع ترین اقتصاد در جهان است و در زمینه های مختلفی مانند فناوری، تولید، مالی، صنایع دفاعی و سرگرمی فعالیت دارد. سیلیکون ولی به عنوان قطب فناوری جهان، میزبان بزرگ ترین شرکت های فناوری از جمله اپل، گوگل، آمازون و مایکروسافت است.

بازارهای مالی نیویورک و وال استریت نیز یکی از قدرتمندترین مراکز اقتصادی جهان محسوب می شوند. همچنین آمریکا دارای یکی از بزرگ ترین ذخایر طبیعی و نیروی کار متخصص در جهان است که موجب تقویت اقتصاد این کشور شده است.

سن مارینو (San Marino)

سن مارینو یکی از کوچک ترین کشورهای اروپا است اما به لطف سیاست های مالیاتی و جذب سرمایه گذاران خارجی، به یکی از کشورهای ثروتمند جهان تبدیل شده است. اقتصاد این کشور مبتنی بر گردشگری، بانکداری و صنایع کوچک است.

سن مارینو نرخ مالیات بسیار پایینی دارد که موجب شده بسیاری از کسب و کارهای بین المللی در آنجا ثبت شوند. همچنین این کشور دارای سطح بالایی از استانداردهای زندگی و کیفیت خدمات رفاهی است.

آیا ایران جزو ثروتمندترین کشورهای جهان می تواند باشد؟

ایران یکی از کشورهای غنی از نظر منابع طبیعی، تاریخ فرهنگی و نیروی انسانی است اما آیا می تواند در لیست ثروتمندترین کشورهای جهان قرار گیرد؟ پاسخ به این پرسش نیازمند بررسی دقیق عواملی است که یک کشور را به جایگاه اقتصادی بالا می رساند.

ایران به دلیل دارا بودن منابع طبیعی عظیم (نفت و گاز)، جمعیت گسترده و نیروی انسانی متخصص، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از کشورهای ثروتمند جهان را دارد. اما عوامل متعددی همچون مدیریت ناکارآمد منابع، تحریم های بین المللی، فساد اقتصادی و چالش های ناشی از جمعیت زیاد، مانعی برای بهره برداری کامل از این پتانسیل ها شده اند.

با اجرای اصلاحات ساختاری، تنوع بخشی به اقتصاد، جذب سرمایه گذاری خارجی و تمرکز بر نوآوری و فناوری، ایران می تواند به سمت ثبات اقتصادی و رفاه عمومی پیش رود و در آینده ای نه چندان دور در میان کشورهای ثروتمند قرار گیرد.

کشورهای رتبه‌بندی‌شده بر اساس تولید ناخالص داخلی سرانه

بر اساس داده‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF)

رتبه کشور تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP)
افغانستان بدون داده
اریتره بدون داده
لبنان بدون داده
سریلانکا بدون داده
سوریه بدون داده
۱ سنگاپور ۱۵۶,۷۵۵.۳ دلار
۲ لوکزامبورگ ۱۵۲,۹۱۵.۴ دلار
* ماکائو (منطقه ویژه اداری) ۱۳۴,۰۴۲ دلار
۳ ایرلند ۱۳۳,۹۹۹.۵ دلار
۴ قطر ۱۲۱,۶۰۵.۱ دلار
۵ نروژ ۱۰۷,۸۹۲ دلار
۶ سوئیس ۹۷,۵۸۱.۳۲ دلار
۷ برونئی دارالسلام ۹۵,۷۵۸.۱۵ دلار
۸ گویان ۹۴,۲۵۸.۲۸ دلار
۹ ایالات متحده ۸۹,۱۰۵.۲ دلار
۱۰ دانمارک ۸۸,۹۳۴.۰۱ دلار
۱۱ هلند ۸۴,۵۶۵.۸۴ دلار
* تایوان (استان چین) ۸۴,۰۸۲.۰۴ دلار
۱۲ سان مارینو ۸۳,۰۳۱.۱۵ دلار
۱۳ امارات متحده عربی ۸۱,۶۷۵.۹۵ دلار
۱۴ ایسلند ۸۱,۲۱۵ دلار
* هنگ‌کنگ (منطقه ویژه اداری) ۷۷,۹۴۲.۱۴ دلار
۱۵ مالت ۷۶,۷۰۵.۱۴ دلار
۱۶ بلژیک ۷۵,۸۴۵.۷۸ دلار
۱۷ سوئد ۷۴,۹۰۲.۰۲ دلار
۱۸ اتریش ۷۴,۳۷۱.۹۸ دلار
۱۹ آلمان ۷۲,۵۹۹.۰۱ دلار
۲۰ استرالیا ۷۲,۱۳۷.۵۳ دلار
۲۱ آندورا ۷۲,۰۵۹.۱۵ دلار
۲۲ بحرین ۶۷,۷۹۴.۵۹ دلار
۲۳ فنلاند ۶۶,۴۹۶.۳۹ دلار
۲۴ کانادا ۶۵,۷۰۶.۵۳ دلار
۲۵ فرانسه ۶۵,۶۲۵.۵۷ دلار
۲۶ کره جنوبی ۶۵,۱۱۱.۹ دلار
۲۷ قبرس ۶۵,۰۸۸.۳۳ دلار
۲۸ بریتانیا ۶۳,۶۶۰.۶۵ دلار
۲۹ ایتالیا ۶۳,۰۷۵.۵۵ دلار
۳۰ عربستان سعودی ۶۱,۹۲۲.۸۲ دلار
۳۱ جمهوری چک ۵۹,۳۶۸.۱۴ دلار
۳۲ اسلوونی ۵۷,۹۸۴.۸۸ دلار
۳۳ لیتوانی ۵۷,۱۹۵.۶۶ دلار
۳۴ اسپانیا ۵۶,۵۵۴.۸۴ دلار
۳۵ اسرائیل ۵۶,۴۳۵.۷۱ دلار
۳۶ نیوزیلند ۵۵,۴۵۰.۳۹ دلار
۳۷ لهستان ۵۵,۱۸۵.۵۹ دلار
۳۸ ژاپن ۵۴,۶۷۷.۱۲ دلار
۳۹ کرواسی ۵۱,۴۴۱.۹ دلار
۴۰ کویت ۵۰,۹۶۱.۴۶ دلار
* آروبا ۵۰,۸۹۵.۶۴ دلار
* پورتوریکو ۵۰,۷۷۲.۳۵ دلار
۴۱ پرتغال ۵۰,۰۳۷.۱۹ دلار
۴۲ استونی ۴۹,۶۷۱.۰۸ دلار
۴۳ فدراسیون روسیه ۴۹,۳۸۲.۸۸ دلار
۴۴ رومانی ۴۹,۲۱۲.۷۲ دلار
۴۵ مجارستان ۴۸,۶۰۰.۲۸ دلار
۴۶ اسلواکی ۴۷,۴۲۵.۳۸ دلار
۴۷ یونان ۴۵,۰۴۷.۵۳ دلار
۴۸ لتونی ۴۴,۵۶۳.۴۴ دلار
۴۹ قزاقستان ۴۴,۴۴۵.۶۷ دلار
۵۰ پاناما ۴۳,۸۳۹.۱۹ دلار
۵۱ مالزی ۴۳,۴۷۳.۱۶ دلار
۵۲ ترکیه ۴۲,۴۵۰.۶۴ دلار
۵۳ عمان ۴۲,۰۱۴.۵۱ دلار
۵۴ سیشل ۴۲,۰۰۹.۴۶ دلار
۵۵ بلغارستان ۴۱,۹۰۱.۱۵ دلار
۵۶ باهاما ۳۸,۸۲۹.۲۷ دلار
۵۷ اروگوئه ۳۷,۰۶۰.۰۳ دلار
۵۸ مالدیو ۳۶,۵۸۴.۵۹ دلار
۵۹ ترینیداد و توباگو ۳۶,۰۱۷.۵۲ دلار
۶۰ شیلی ۳۵,۱۴۶.۰۵ دلار
۶۱ بلاروس ۳۴,۳۱۲.۶۹ دلار
۶۲ سنت کیتس و نویس ۳۴,۰۰۱.۸ دلار
۶۳ مونته‌نگرو ۳۳,۶۱۹.۸ دلار
۶۴ صربستان ۳۳,۱۱۴.۰۵ دلار
۶۵ موریس ۳۲,۹۱۰.۸۲ دلار
۶۶ آنتیگوا و باربودا ۳۱,۷۸۰.۶۲ دلار
۶۷ کاستاریکا ۳۱,۴۶۲.۶۶ دلار
۶۸ آرژانتین ۳۱,۳۷۹.۴۹ دلار
۶۹ جمهوری دومینیکن ۳۰,۸۷۴.۴۹ دلار
۷۰ گرجستان ۳۰,۷۴۹.۵ دلار
۷۱ مقدونیه شمالی ۲۹,۴۷۴.۶ دلار
۷۲ جمهوری خلق چین ۲۸,۹۷۸.۰۳ دلار
۷۳ سنت لوسیا ۲۸,۸۴۰.۴۵ دلار
۷۴ ترکمنستان ۲۷,۸۷۲.۸ دلار
۷۵ تایلند ۲۶,۳۲۲.۸۶ دلار
۷۶ آذربایجان ۲۶,۲۳۵.۰۴ دلار
۷۷ مکزیک ۲۵,۴۶۲.۸۶ دلار
۷۸ ارمنستان ۲۵,۰۵۹.۹۱ دلار
۷۹ گابن ۲۴,۹۰۸.۲۴ دلار
۸۰ آلبانی ۲۳,۴۰۴.۶۶ دلار
۸۱ باربادوس ۲۳,۲۶۸.۸ دلار
۸۲ برزیل ۲۳,۲۳۸.۰۹ دلار
۸۳ بوسنی و هرزگوین ۲۲,۸۳۰.۷۵ دلار
۸۴ سورینام ۲۲,۴۳۸.۵۶ دلار
۸۵ کلمبیا ۲۲,۴۲۱.۰۳ دلار
۸۶ گرنادا ۲۱,۶۷۲.۱۶ دلار
۸۷ مصر ۲۱,۶۶۷.۶۹ دلار
۸۸ سنت وینسنت و گرنادین‌ها ۲۱,۲۹۷.۷۴ دلار
۸۹ اوکراین ۲۰,۹۹۸.۸۳ دلار
۹۰ مغولستان ۲۰,۴۴۸.۴۳ دلار
* کوزوو ۲۰,۳۸۳.۳۱ دلار
۹۱ گینه استوایی ۲۰,۱۶۵.۰۷ دلار
۹۲ ایران ۱۹,۹۵۷.۴۳ دلار
۹۳ مولداوی ۱۹,۶۷۸ دلار
۹۴ دومینیکا ۱۹,۵۸۳.۵۲ دلار
۹۵ پاراگوئه ۱۹,۵۷۱.۳۱ دلار
۹۶ بوتسوانا ۱۹,۱۶۵.۷۴ دلار
۹۷ پرو ۱۸,۶۸۸.۵۱ دلار
۹۸ الجزایر ۱۸,۵۲۵.۰۲ دلار
۹۹ پالائو ۱۸,۳۴۴.۳۳ دلار
۱۰۰ لیبی ۱۷,۷۵۷.۵۹ دلار
۱۰۱ بوتان ۱۷,۷۳۵.۰۹ دلار
۱۰۲ اندونزی ۱۷,۶۱۱.۸۲ دلار
۱۰۳ ویتنام ۱۷,۴۸۴.۱۹ دلار
۱۰۴ فیجی ۱۶,۸۶۶.۹۵ دلار
۱۰۵ اکوادور ۱۶,۵۷۷.۹۹ دلار
۱۰۶ آفریقای جنوبی ۱۵,۹۸۸.۷۲ دلار
۱۰۷ بلیز ۱۵,۹۸۱.۷۷ دلار
۱۰۸ گواتمالا ۱۵,۶۳۳.۵۷ دلار
۱۰۹ عراق ۱۵,۱۷۷.۸۳ دلار
۱۱۰ تونس ۱۴,۷۷۸.۸۷ دلار
۱۱۱ السالوادور ۱۳,۷۴۶.۲۱ دلار
۱۱۲ اسواتینی ۱۳,۷۳۳.۵۱ دلار
۱۱۳ فیلیپین ۱۲,۹۳۴.۶۴ دلار
۱۱۴ جامائیکا ۱۲,۵۹۶.۶۸ دلار
۱۱۵ ازبکستان ۱۲,۴۶۲.۳۸ دلار
۱۱۶ نامیبیا ۱۲,۳۷۲.۹۹ دلار
۱۱۷ کیپ ورد ۱۲,۲۵۴.۶۷ دلار
۱۱۸ هند ۱۲,۱۳۱.۸۴ دلار
۱۱۹ بولیوی ۱۱,۵۷۴.۱ دلار
۱۲۰ اردن ۱۱,۵۰۸.۱۳ دلار
۱۲۱ مراکش ۱۱,۲۶۶.۲ دلار
۱۲۲ نائورو ۱۱,۱۴۸.۵۹ دلار
۱۲۳ بنگلادش ۱۰,۲۶۵.۱۳ دلار
۱۲۴ آنگولا ۱۰,۲۳۳.۷۳ دلار
۱۲۵ لائوس ۱۰,۱۲۴.۶۷ دلار
۱۲۶ جیبوتی ۹,۴۱۴.۵۹۵ دلار
۱۲۷ نیکاراگوئه ۹,۱۰۶.۶۱۳ دلار
۱۲۸ قرقیزستان ۸,۷۸۰.۵۲۴ دلار
۱۲۹ موریتانی ۸,۶۵۳.۹۷۷ دلار
۱۳۰ کامبوج ۸,۶۴۶.۳۷۲ دلار
۱۳۱ غنا ۸,۴۱۶.۵۰۱ دلار
۱۳۲ ونزوئلا ۸,۳۹۷.۱۷۱ دلار
۱۳۳ ساحل عاج ۸,۱۱۱.۰۳ دلار
۱۳۴ تونگا ۸,۰۹۱.۰۹۶ دلار
۱۳۵ هندوراس ۷,۹۲۷.۳۱ دلار
۱۳۶ جزایر مارشال ۷,۶۹۵.۵۹۶ دلار
۱۳۷ ساموآ ۷,۶۲۱.۰۱۹ دلار
۱۳۸ کنیا ۷,۵۳۴.۰۰۳ دلار
۱۳۹ تووالو ۷,۰۰۵.۴۵۱ دلار
۱۴۰ پاکستان ۶,۹۵۰.۵۴۹ دلار
۱۴۱ نیجریه ۶,۷۹۲.۳۹۵ دلار
۱۴۲ کنگو، جمهوری ۶,۵۹۲.۹۷۲ دلار
۱۴۳ سائوتومه و پرینسیپ ۶,۴۲۲.۴۶۵ دلار
۱۴۴ تاجیکستان ۶,۰۴۷.۶۷ دلار
۱۴۵ میانمار ۵,۹۲۳.۸۸۸ دلار
۱۴۶ کامرون ۵,۷۵۹.۷۲۳ دلار
۱۴۷ نپال ۵,۷۱۵.۲۵۲ دلار
۱۴۸ سنگال ۵,۴۹۸.۷۷۹ دلار
۱۴۹ زیمبابوه ۵,۴۰۷.۳۵۹ دلار
۱۵۰ تیمور شرقی ۴,۹۱۵.۹۸۱ دلار
۱۵۱ بنین ۴,۷۸۸.۴۷۸ دلار
۱۵۲ ایالات فدرال میکرونزی ۴,۷۶۸.۲۴۵ دلار
۱۵۳ گینه ۴,۷۴۹.۲۷۲ دلار
۱۵۴ زامبیا ۴,۵۲۱.۸۴۵ دلار
۱۵۵ اتیوپی ۴,۳۹۷.۷۸۴ دلار
۱۵۶ تانزانیا ۴,۳۷۰.۵۶۲ دلار
۱۵۷ رواندا ۴,۱۰۳.۷۱ دلار
۱۵۸ کومور ۴,۰۱۸.۲۲۵ دلار
۱۵۹ اوگاندا ۳,۸۹۶.۳۳۲ دلار
۱۶۰ پاپوآ گینه نو ۳,۷۵۷.۱۷۳ دلار
۱۶۱ کیریباتی ۳,۷۰۷.۱ دلار
۱۶۲ گامبیا ۳,۶۸۷.۶۷۱ دلار
۱۶۳ سیرالئون ۳,۵۴۹.۶۶۳ دلار
۱۶۴ توگو ۳,۴۷۳.۲ دلار
۱۶۵ لسوتو ۳,۳۸۳.۶۷۵ دلار
۱۶۶ گینه بیسائو ۳,۲۷۸.۶۴۱ دلار
۱۶۷ هائیتی ۳,۰۴۲ دلار
۱۶۸ چاد ۲,۹۸۷.۸۸۴ دلار
۱۶۹ وانواتو ۲,۹۸۶.۱۴۱ دلار
۱۷۰ بورکینافاسو ۲,۹۷۸.۱۴۴ دلار
۱۷۱ مالی ۲,۹۳۴.۱۱۵ دلار
۱۷۲ جزایر سلیمان ۲,۷۱۳.۲۵۱ دلار
۱۷۳ سودان ۲,۳۳۵.۹۳ دلار
۱۷۴ نیجر ۲,۰۹۵.۵۷ دلار
۱۷۵ ماداگاسکار ۲,۰۴۳.۰۲۱ دلار
۱۷۶ لیبریا ۲,۰۰۵.۷۵۸ دلار
۱۷۷ سومالی ۱,۹۱۵.۷۱۱ دلار
۱۷۸ کنگو، جمهوری دموکراتیک ۱,۸۸۴.۱۴۶ دلار
۱۷۹ مالاوی ۱,۷۷۷.۹۴۸ دلار
۱۸۰ موزامبیک ۱,۷۲۸.۸۴۸ دلار
۱۸۱ یمن ۱,۶۷۴.۷۴ دلار
۱۸۳ جمهوری آفریقای مرکزی ۱,۳۲۹.۹۶۴ دلار
۱۸۴ بوروندی ۱,۰۱۵.۱۶۶ دلار
۱۸۵ سودان جنوبی ۷۱۶.۲۴۹ دلار

نتیجه گیری

داشتن منابع طبیعی فراوان تضمینی برای ثروتمند شدن یک کشور نیست؛ زیرا مدیریت ضعیف، فساد، تحریم های اقتصادی و وابستگی بیش از حد به صادرات مواد خام می تواند مانع رشد اقتصادی شود.

افزون بر این، شاخص GDP سرانه تنها یک میانگین است و نمی تواند واقعیت توزیع نابرابر ثروت را منعکس کند؛ به طوری که ممکن است بخش کوچکی از جمعیت از ثروت بسیار زیادی برخوردار باشند در حالی که بخش عمده ای از مردم در سطح پایین تری از رفاه زندگی می کنند.

در همین راستا، تجربه ایران نیز نشان می دهد که صرف داشتن منابع طبیعی مانند نفت و گاز بدون مدیریت کارآمد و سیاست های اقتصادی صحیح، نمی تواند به رفاه و عدالت اجتماعی منجر شود؛ از این رو، توجه به عوامل مدیریتی و اصلاح ساختارهای اقتصادی برای ایرانیان اهمیت ویژه ای دارد تا از پتانسیل های کشور به نحو بهتری بهره مند شوند.

اگر مایل به مهاجرت به کشورهای ثروتمند جهان هستید اما در انتخاب کشور و نحوه مهاجرت دچار تردید شده اید، مؤسسه مهاجرتی ایمیگو با بهره گیری از تیم کارشناسی مجرب و متعهد، آماده است تا شما را در این مسیر همراهی کند. با مشاوره تخصصی کارشناسان ما می توانید با اطمینان خاطر و با کمترین ریسک ممکن، بهترین تصمیم را اتخاذ نمایید.

  • شماره تماس مشاوره رایگان: ۰۲۱۸۸۵۱۴۵۲۸

سوالات متداول

1. آیا کوچک بودن یک کشور می تواند به ثروتمند شدن آن کمک کند؟

کشورهای کوچک مانند لوکزامبورگ، لیختن اشتاین و موناکو اغلب ثروتمندتر هستند زیرا جمعیت کم آن ها باعث می شود درآمد سرانه بالاتری داشته باشند. علاوه بر این این کشورها معمولاً سیاست های مالیاتی جذابی دارند که سرمایه گذاران و شرکت های بین المللی را جذب می کند.

2. آیا یک کشور می تواند بدون داشتن ذخایر طبیعی به ثروتمندترین کشور جهان تبدیل شود؟

بله نمونه بارز آن کشورهایی مانند سنگاپور و سوئیس هستند که منابع طبیعی قابل توجهی ندارند اما با تمرکز بر تجارت، فناوری، بانکداری و سیاست های مالی هوشمندانه، به ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل شده اند.

3. آیا یک کشور می تواند در عرض چند دهه از یک کشور فقیر به یک کشور ثروتمند تبدیل شود؟

نمونه های موفقی مانند کره جنوبی و سنگاپور نشان می دهند که یک کشور می تواند با سرمایه گذاری در آموزش، فناوری، تجارت بین المللی و اصلاحات اقتصادی سریعاً از فقر به ثروت برسد. کره جنوبی در دهه ۱۹۵۰ یک کشور جنگ زده و فقیر بود اما امروزه یکی از اقتصادهای پیشرو جهان است.

4. آیا امکان دارد که یک کشور ثروتمند به کشوری فقیر تبدیل شود؟

بله تاریخ نشان داده است که کشورهایی که اقتصاد ناپایداری دارند یا به دلایلی مانند جنگ، بحران های اقتصادی و فساد دچار مشکلات جدی شوند، ممکن است از لیست کشورهای ثروتمند خارج شوند. نمونه بارز آن ونزوئلا است که در گذشته یکی از ثروتمندترین کشورهای آمریکای جنوبی بود اما به دلیل بحران های اقتصادی و سیاسی، امروزه دچار مشکلات جدی شده است.

5. آیا یک کشور با مالیات صفر می تواند ثروتمندترین کشور جهان باشد؟

نه لزوماً! برخی کشورهای کوچک مانند موناکو و امارات متحده عربی مالیات بسیار پایینی دارند و از سرمایه گذاران خارجی درآمد کسب می کنند اما برای کشوری بزرگ با جمعیت زیاد، اجرای سیاست مالیات صفر تقریباً غیرممکن است. درآمدهای مالیاتی برای تأمین هزینه های دولت و ارائه خدمات عمومی ضروری هستند.

6. آیا کشورهای ثروتمند همیشه اقتصاد پایداری دارند؟

نه، حتی کشورهای ثروتمند نیز ممکن است با بحران های اقتصادی مواجه شوند. به عنوان مثال، بحران مالی ۲۰۰۸ تأثیرات منفی بزرگی بر اقتصاد ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی داشت. همچنین کشورهایی که وابستگی زیادی به یک منبع درآمد مانند نفت دارند (مانند قطر و نروژ) در صورت کاهش قیمت جهانی نفت، ممکن است با رکود اقتصادی مواجه شوند.

7. آیا داشتن رفاه اجتماعی به معنای ثروتمند بودن یک کشور است؟

نه لزوماً! برخی کشورها مانند کوبا و آرژانتین برنامه های رفاهی گسترده ای دارند اما اقتصاد پایداری ندارند. در مقابل، کشورهای ثروتمندی مانند آمریکا برخی مشکلات اجتماعی و نابرابری های اقتصادی دارند اما به دلیل تولید ناخالص داخلی بالا، در لیست کشورهای ثروتمند قرار دارند.

8. آیا یک کشور می تواند بدون صادرات قوی، ثروتمندترین کشور جهان شود؟

به سختی! صادرات یکی از مهم ترین عوامل رشد اقتصادی است. کشورهایی که تولیدات رقابتی و صادرات گسترده دارند، معمولاً از رشد اقتصادی بالاتری برخوردارند. کشورهایی مانند آلمان، چین و ژاپن به دلیل صادرات محصولات صنعتی و فناوری، به اقتصادهای قوی تبدیل شده اند. در مقابل کشورهایی که اقتصادشان وابسته به واردات است، معمولاً رشد پایداری ندارند.

نظرات شما0 نظر